Graduation Show en meer - Dutch Design Week dag 2

In mijn vorige blog deed ik verslag van mijn eerste dag op de Dutch Design Week eind oktober.

Vandaag dag 2: Graduation show, Design Perron en Sectie C.

Eigenlijk was ik helemaal niet van plan de Graduation show te bezoeken, maar ik vond het zo fascinerend dat die voortaan op mijn lijstje te bezoeken bovenaan prijkt. Je zou toch denken dat het meeste wel al bedacht is, maar ik kwam echt verrassende dingen tegen. Verrassende verhalen erachter ook trouwens. Robin Maas zag haar moeder langzaam blind worden en ging daardoor steeds meer inzien dat zien heel waardevol is. Ze bedacht Precious Sight, niet alleen functioneel als ‘bril’, maar vooral ook als mode-item en gewoon voor ‘fun’. Ook Puck Dieben haalde haar inspiratie uit haar eigen leven: haar Dressed Cabinets zijn gebaseerd op het ombouwen van een stapelbed in een tent. Door stof door de kast te weven, pas je de kast precies aan je eigen behoeften aan en als je een andere indeling wilt is het zo gebeurd.

Oude technieken kregen een nieuw jasje, iets wat voor mij een rode draad door deze DDW was overigens.

Tim Vanlier gaat met zijn collectie Blauw dwars tegen technieken in die al eeuwen gebruikt bij het maken van Delfts Blauw porselein: het vergt jaren van studeren en oefenen om een doorlopende lijn te tekenen op een vaas en Tim bedenkt dat je die net zo goed kunt onderbreken. En wat gebeurt er als je water gebruikt in plaats van verf? En zo krijg je weer een heel andere kijk op Delfts Blauw ?. Ik vond het in elk geval erg fraai. Ook Seungbin Yang pakte een oud (Koreaans) ambacht op voor het maken van serviesgoed: van papier maakt hij prachtig, lichtgewicht serviesgoed, dat hij van de nodige lagen lakwerk voorziet om het waterdicht en duurzaam te maken. Arbeidsintensief, want er gaan zo’n zeven tot acht lagen op en elke laag moet eerst drogen voordat de volgende aangebracht kan worden.

Omdat ik vorig jaar niet alleen over Keramiek en Glas, maar ook over lampen het nodige schreef, wilde ik die twee nu eigenlijk overslaan, maar sommige kon ik echt niet over het hoofd zien.

Als je het filmpje van de lamp ‘Flux’ van Onno Adriaanse bekijkt, snap je vast wel wat ik bedoel.

Flux - Onno Adriaanse — Flux – Onno Adriaanse

Joost Dankelman maakte lamp ‘Magnetic Attraction’, die aan- en uitgaat onder invloed van een magnetisch veld.

‘Woven Warmth’ van Alica Pola Knabe vond ik een mooie uitvoering van een radiator. Niet alleen is de radiator an sich erg elegant, maar het vilt houdt onder andere de warmte langer vast, neemt vocht op en filtert de lucht.

Van de Graduation Show reed ik naar Design Perron. Vorig jaar was ik daar voor het eerst en vond dat echt de moeite waard. De entourage is gewoon erg leuk.

En sorry, ook hier viel ik weer voor een lamp: de Angles XL van Alex Groot Jebbink. Vorig jaar fotografeerde ik al zijn Ovals en Petals, maar deze is misschien nog wel mooier. Je kunt hem op twee manieren ophangen, maar deze manier vind ik denk ik de mooiste. Wat een fantastische schaduwwerking. Ik noemde hem ook al even in mijn vorige blog. Heel knap als je zoiets maken kan.

Ook op Design Perron de fantastische kast Camouflage van Chris Ruhe: samengesteld uit multiplex en vervolgens beetje bij beetje afgeschaafd, zodat een kast met structuur ontstaat. En nee, het is niet de gekleurde kast rechts. Dat is de Marble Earth van Bart Joachim van Uden, beelden van Google Earth geplakt op een meubelstuk. Hierbij wordt alleen maar gesuggereerd dat de kast niet glad is. Deze stond op de Graduation show en in sectie C.

Dat is waar ik de dag eindigde. Ik had me daar erg op verheugd, maar eerlijk gezegd viel het me een beetje tegen. Dat kan overigens ook komen doordat ik ondertussen best moe was en al veel gezien had. Volgend jaar dus maar eerst daarheen.

Higlights daar:

Het werk van Elke van den Berg: al veel van gezien op Instagram, maar nog nooit in het echt. Mooie vormen en zachte kleuren.

En ook hier weer hergebruik van materiaal: de Glas-in-Loodlamp ‘Nieuw Licht’ van Roy Bollebakker, gehaakt van in slierten geknipte plastic tasjes en de van bierfusten gemaakte lampen van Lucie Jansen.

Ook Figr1 had ik al vaker langs zien komen. Grappig dat je een en hetzelfde accessoire kunt gebruiken in de badkamer als tandenborstelhouder maar er ook net zo goed een bloemetje in kunt zetten. En het ophangsysteem is supersimpel.

Maar het allermooist vond ik hun kandelaars: die gaan op mijn verlanglijstje.

Ook erg mooi, niet in een expositie, maar gewoon in de winkel: de schaal van Studio Lotte de Raadt: ik moest hem echt aanraken om er zeker van te zijn dat de druppels niet echt waren.

De meeste indruk in sectie C maakten de schaduwen op de muur bij de expositie van Crioll en de lamp ‘Temp’ van Studio Sio: gekleurd door een proces van verwarmen en af laten koelen.